Format: CD / Digi / Cassette / Vinyl – Label: Epic Records / Sony Music – Release: 09-09-22
https://music.youtube.com/watch?v=h_6DfxA6LiI&list=OLAK5uy_lT6FshYikPPFMdU_wJ_xdRRagUD72qiUI
Luister naar de titeltrack
“Making friends with strangers inside my head, cause they seem to know me well”
Het is geen geheim voor mijn volgers en vrienden op Instagram, Facebook en Twitter dat ik een groot fan ben van Black Sabbath en Ozzy Osbourne.
Ik zal dan ook niet ontkennen dat ik bij tijd en wijle een beetje bevooroordeeld ben. Toch probeer ik altijd een bepaalde mate van objectiviteit te bewaren bij het schrijven van een recensie, zonder m’n mening onder stoelen of banken te steken, wat het moet wel oprecht en betrouwbaar blijven natuurlijk.
Ook een recensent drukt een stempel en moet een eigen profiel hebben, zodat zijn lezers en lezeressen een beetje weten waar ze aan toe zijn.
Het mag dan ook duidelijk en bekend zijn dat ik, om het zacht uit te drukken, gemengde gevoelens had over Ozzy’s vorige album, Ordinary Man, want daar staan een paar enorme draken van nummers op die me totaal niet konden en kunnen bekoren.
Maar toen ik woensdag 7 september bij de Listening Party voor dit nieuwe album was in het Hardrock Hotel American in Amsterdam, zie ook de posts die ik plaatste op Insta en Twitter (@BigBaldRocker) en nadat er voorafgaand aan dat spektakel al drie nummers waren vrijgegeven, wist ik al dat de objectiviteit het raam uit zou vliegen.
Wat een geweldige plaat heeft The Prince Of Darkness uitgebracht!
En wat een geweldige revanche voor Ordinary Man, wat mij betreft. En niet alleen wat mij betreft, want ik sprak een aantal fans en muziekrecensenten tijdens die party, van o.a. Zware Metalen en Rocktribune, die het helemaal met me eens waren.
Maar wat wil je ook, wanneer je je laat omringen door Rock Royalty als Tony Iommi, Zakk Wylde, Jeff Beck en Eric Clapton en daarnaast ook nog grootheden als Mike McCready, Taylor Hawkins (RIP) Duff McKagan, Chad Smith en Robert Trujillo en producer en muzikale alleskunner Andrew Watt.
Ik ga de plaat niet nummer voor nummer recenseren, dat voert te ver, maar wil toch vermelden dat de beide nummers met Tony Iommi, z’n Brummy maat en Black Sabbath Riffmaster, helemaal fantastisch zijn en me de haren deden rijzen. “No Escape From Now” is “Planet Caravan” meets “God Is Dead” en “Degradation Rules” doet meteen denken aan “Damaged Soul” van het laatste Sabbath album “13”. De chemie tussen die twee is zo ontzettend sterk, het spat van de nummers af. En zonder grootheden als Beck en Clapton ook maar iets tekort te willen doen, hoe zou het ook kunnen, ook de nummers met Zakk Wylde brengen de vibe terug van eerdere Ozzy albums en zijn van de kwaliteit van No More Tears en Black Rain.
Ozzy heeft zichzelf opnieuw uitgevonden en is nog lang niet afgeschreven, dat staat vast.
Twee opmerkingen nog, op de valreep en voordat ik met de aftiteling begin:
Ozzy schijnt ook Jimmy Page uitgenodigd te hebben om mee te spelen op de plaat, maar heeft geen antwoord gekregen. Da’s erg jammer, want dat zou gegarandeerd vuurwerk opgeleverd hebben.
De nummer-volgorde op Spotify en YouTube is iets anders dan op de 2LP die ik vandaag thuiskreeg.
Op de streamers begint het met “Patient number 9” en dan “Immortal”, maar de plaat opent met “Immortal”, gevolgd door “Patient number 9”. Ik ga uit van de plaat.
Tracks:
1: Immortal (ft. Mike McCready)
2: Patient number 9 ft. Jeff Beck)
3: Parasite (ft Zakk Wylde)
4: No Escape From Now (ft. Tony Iommi)
5: One Of Those Days (ft. Eric Clapton)
6: A Thousand Shades (ft. Jeff Beck)
7: Mr. Darkness (ft. Zakk Wylde)
8: Nothing Feels Right (ft. Zakk Wylde)
9: Evil Shuffle (ft. Zakk Wylde)
10: Degradation Rules (ft. Tony Iommi)
11: Dead and Gone (ft. Andrew Watt)
12: God Only Knows (ft. Josh Homme)
13: Darkside Blues (ft. Andrew Watt)
De muzikanten:
Ozzy Osbourne – zang en mondharmonica
Tony Iommi – gitaar (4-10)
Zakk Wylde – gitaar (1-2-3-6-7-8-9-11-12)
Jeff Beck – gitaar (2-6)
Eric Clapton – gitaar (5)
Mike McCready – gitaar (1)
Josh Homme – gitaar (12)
Chad Smith – Drums (1-2-4-5-6-8-9-10-11-12-13)
Taylor Hawkins – Drums (3-7-12)
Duff McKagan – Bas (1-5)
Robert Trujillo – Bas (2-3-7-9-10-11)
Chris Chaney – Bas (8)
Andrew Watt – producer-gitaar-bas-backing vocals-keys (speelt mee op bijna alle nummers)
BertBlogtWeer 