De grote luidsprekerboxen die ooit door m’n jongste zoon en met “hulp” van mij zijn gekocht in Amersfoort, zijn verkocht.
Klipsch Synergy F3 waren het. Grote, stoere Amerikaanse boxen met een fantastisch geluid. Geweldige basweergave, een middengebied dat alles meepakte en het hoog was nauwelijks te beschrijven. Je merkt het, mijn gehoor was toen nog helemaal perfect…
Ze kwamen terecht op een klein studentenkamertje in Amersfoort en het was nog een behoorlijke hijs om ze boven te krijgen, ruim 27 kg per stuk zijnde. Daarna zijn ze verhuisd naar een grotere studentenkamer op de Oudegracht in Utrecht en daarna zijn ze doorgegaan naar een appartement in een omgebouwd pakhuis achter Amsterdam CS en daar hebben ze ook nog een aantal jaren gestaan, tot zoonlief en z’n lief besloten dat ze liever retro boxen wilden hebben die beter passen bij hun interieur. Dus hebben we gezocht naar een paar mooie B&W boxen die niet alleen een fantastisch geluid hebben, maar ook daadwerkelijk helemaal passen in hun interieur.
De Klipsch? Die kwamen bij mij terecht. Nou had ik nog niet zolang daarvoor zelf nieuwe Klipsch boxen gekocht uit de Reference serie, waar ik enorm blij mee was, maar natuurlijk heb ik de grote broers aangesloten en hebben die een jaar of daaromtrent hun werk gedaan. Tot ik besloot dat het eigenlijk onzin was om twee paar extreem goeie ,sets boxen te hebben staan. Dus ik heb nog een aantal weken aan vergelijkend warenonderzoek gedaan en uiteindelijk het besluit genomen dat de RP260’s nu beter aan mijn wensen voldoen dan de Synergy F3.
Dus die zijn verkocht. Vandaag kwam de nieuwe eigenaar, na behoorlijk intensief contact via FB, ze beluisteren (voor de zekerheid), afrekenen en werden ze in de auto geladen. Niet voor hemzelf trouwens, maar voor z’n vriendin. Hij blijkt net zo’n mafkees als ik te zijn, als het aankomt op goed geluid, en omdat de boxen van z’n vriendin gewoon niet goed genoeg zijn moesten er nieuwe komen. Ik snapte dat helemaal, want ik heb precies hetzelfde gedaan, ooit, toen ik nog een Lat-relatie had met m’n lief.
Natuurlijk ben ik blij dat ze verkocht zijn, want dat was de bedoeling, maar ik ben extra blij omdat ze bij mensen terecht zijn gekomen die er oprecht blij mee zijn. Je neemt toch afscheid van iets waar veel meer waarde aan hangt dan alleen maar de financiële waarde van de boxen zelf.
Ze krijgen weer een thuis.
BertBlogtWeer 